روباه :: یه وبلاگ انگیزشی برا خوب کردن حال آدما

سلااااااااام

خدا قوت قهرمان رنگی ! یک روز پر تلاش دیگه رو پشت سر گذاشتی و حالا این شب تابستونی پر از

آرامش، پاداشی برای سخت کوشی هات هست. میتونی تمام مشغله ها رو از ذهنت دور کنی و با یک

لبخند به استقبال یک خواب شیرین بری

خب

اگه یادتون باشه پست دیشب در مورد معرفی چند تا کتاب انگیزشی بود

امروز می خوام پاراگرافای وبمون رو اختصاص بدم به یکی از این کتاب ها

یعنی:

دیالوگ های معروف شازده کوچولو و روباه

خوبه هر از گاهی قبل خواب یه جملاتی از کتابا رو بخونین یا یه کتابی رو شرو کنین و هر شب یه

چند صفحشو بخونین ما هر شب این بخشو براتون آماده میکنیم

شازده کوچولو: این راز منه. خیلی سادست؛ تو فقط با قلبت می تونی چیزی را به درستی ببینی؛

چیزی که واقعیه با چشم دیده نمی شه.

شازده کوچولو: اگر تو عاشق گل هایی باشی که روی ستاره ها زندگی می کنند خیلی لذت بخشه که شب ها به آسمون نگاه کنی. چون همه ی ستاره ها مثل شکوفه های یک گل سرخ هستن …

_ هوانورد: تو داری یه فرد بالغ میشی این فوق العادست.

_ هوانورد به دختر کوچولو: بزرگ شدن که مشکل نیست، فراموش کردی.

_ هوانورد: هی. هی تو گرسنته هان؟ من جایی را می شناسم که توی روز تولدت به تو پنکیک مجانی میدن.

دختر کوچولو: اما تولد من دو هفته دیگه ست.

هوانورد: خب اونا که نمی دونن.

روباه به شازده کوچولو: برای من تو هم مثل هزاران پسر بچه ی دیگه ای هستی که در این دنیا زندگی می کنن و من هیچ نیازی به تو ندارم.

برای تو هم من مثل هزاران روباه دیگه ی این دنیا هستم.
ولی تو اگر مرا اهلی کنی هردو به هم نیازمند خواهیم شد. تو برای من در عالم همتا نخواهی داشت و من برای تو در دنیا یگانه خواهم بود.
شازده کوچولو گفت : کم کم دارد دستگیرم مى شود. یک گلى هست که گمانم مرا اهلى کرده باشد.

روباه گفت : خداحافظ و اینک راز من که بسیار ساده است :
بدان که جز با چشم دل نمی توان خوب دید. آنچه اصل است. از دیده پنهان است.
فقط بچه ها می دانند که در جستجوی چه هستند.

شازده کوچولو گفت:
بعضی کارا
بعضی حرفا
بدجور دل آدمو آشوب میکنه
گل گفت مث چی؟
شازده کوچولو گفت:
مث وقتی که
میدونی
دلم برات بی‌قراره
و کاری نمیکنی …

شازده کوچولو از گل پرسید : آدم ها کجایند؟
گل گفت : باد به اینور و آنورشان می برد، این بی ریشگی حسابی اسباب دردسرشان شده

شازده کوچولو گفت : شوخی چیه؟
روباه گفت همونی که آدم ها حرف دلشون را به همدیگه میزنن

شازده کوچولو به روباه: سلام، با من بازی می کنی؟

روباه: من نمیتونم باهات بازی کنم آخه من که اهلی نیستم!

روباه : انسان ها این حقیقت را فراموش کرده اند . اما تو نباید فراموشش کنی .

تو تا زنده ای نسبت به چیزی که اهلی کرده ای مسئولی

چیزی که بیابان را زیبا می کند . شازده کوچولو می گوید : چاهی است که جایی پنهان کرده است .

روباه گفت : باید خیلی خیلی حوصله کنی .

اولش کمی دورتر از من به این شکل لای علف ها می نشینی .

من زیر چشمی نگاهت می کنم و تو لام تا کام هیچی نمی گویی

چون کلمات سرچشمه سوء تفاهم ها هستند عوضش می توانی هرروز یک خرده نزدیک تر بشینی.

شبانگاهان که به آسمان پرستاره می نگری . آن ها به تو تعلق دارند .

گوئی ستاره ها می خندند . چون من روی یکی از آن ستاره ها زندگی می کنم .

روی یکی از آن ستاره های خندان. ستاره ها فقط به تو تعلق دارند .

همان ستاره هایی که می توانند بخندند .