خدا قوت قهرمان رنگی !
یک روز پر تلاش دیگه رو پشت سر گذاشتی و حالا این شب تابستونی پر از آرامش، پاداشی برای سخت کوشی هات هست. میتونی تمام مشغله ها رو از ذهنت دور کنی و با یک لبخند به استقبال یک خواب شیرین بری
خوبه هر از گاهی قبل خواب یه جملاتی از کتابا رو بخونین یا یه کتابی رو شرو کنین و هر شب یه چند صفحشو بخونین
ما هر شب این بخشو براتون آماده میکنیم
کتاب دوستانى هم هستند که از ترسِ اینکه گنجینه‌ى کتابشان را براى همیشه از دست بدهند، هرگز کتاب امانت نمى‌دهند. (یک ضرب المثل قدیمى عربى اندرز مى‌دهد که «کسى که کتاب امانت مى‌دهد، یک احمق است؛ اما کسى که کتاب را پس مى‌دهد، احمق‌تر است.») من به پیروى از توصیه‌ى هنرى میلر همیشه اهل امانت دادن کتاب بوده‌ام: «کتاب‌ها هم مثل پول دائما باید در گردش باشند. تا جایى که بشود، قرض بدهید و قرض بگیرید؛ هم کتاب را و هم پول را! مخصوصا کتاب را؛ کتاب‌ها به مراتب بیشتر از پول، چیزى براى عرضه کردن دارند. کتاب فقط یک دوست نیست، بلکه مى‌تواند دوستان بسیارى برایتان به ارمغان بیاورد. زمانى که با ذهن و روحتان صاحب کتابى هستید، ثروتمندید. اما وقتى آن را به شخص دیگرى بدهید، سه برابر ثروتمندید.»
– از متن کتاب تولستوی و مبل بنفش اثر نینا سنکویچ
آدم وقتی جوان است، به پیری جور دیگری فکر می کند. فکر میکند پیری یک حالت عجیب و غریبی است که به اندازه ی صدها کیلومتر و صدها سال از آدم دور است. اما وقتی به آن می رسد، می بیند هنوز همان دخترک پانزده ساله است که موهایش سفید شده، دور چشم هایش چین افتاده، پاهایش ضعف می رود و دیگر نمی تواند پله ها را سه تا یکی کند.
و از همه بدتر، بار خاطره هاست که روی دوش آدم، سنگینی می کند.
چهل سالگی | ناهید طباطبایی
ما از نیستی به هستی می آییم و از هستی به نیستی می رویم، در فاصله این هستی و نیستی، زمان قرار دارد. زمان هم حاصل حوادث است، حوادث از زمان به وجود می آیند و زمان را تغییر می دهند.
آیا این تقصیر چه کسی است؟ هیچکس. در اینجا مطرح نیست عناصر جهان ضد یکدیگرند. همدیگر را می کشند و می خورند و نابود می کنند تا چیز دیگری به وجود اید.
انسان حیوان و گیاهان را می خورد و خودش نیز محکوم به زوال است و از نیستی آنها هستی دیگری حادث می شود.
خانواده ی خوشبخت | ژان پل سارتر
بــرشی از کتـاب خوانـدنی” خاطرات یک مغ “
نوشته ” پائولو کوئیلیو “
انسـان هرگز نمـی‌توانـد از رویاهـای خود دســت بکشد. رویا خوراک روح اســت. هـمـانطور کـه غذا خوراک تن اســت. در زنـدگی بارهـا رویاهـامـان را فرو ریخته، و تمناهـامـان را ناکام مـی‌بینیم، امـا بایـد بــه دیـدن رویا بپردازیم. اگر نه، روحمـان مـی‌مـیرد.
بــرشی از کتـاب خوانـدنی” حکمت شادان “
نوشته ” نیچه “
وجود تنهـا یک آدم بی‌نشاط کافی اســت؛
تـا کل یک خانه را مسموم سـاخته و فضای آن را تیره و تـار سـازد
فقدان چنین آدمـی فقط
با معجزه امکان پذیر اســت!
شبتون پر آرامش
