زیاد که سفر بروی و راحت برای خودت خرج کنی،
می‌شوی خوش‌گذران و ولخرج، و زیاد که خانه بمانی
و در خرج کردن جانب احتیاط را بگیری، می‌شوی گوشه‌گیر و خسیس
زیاد که شاد باشی و بخندی، متهم می‌شوی
به سبک‌سر بودن و سرخوشی، زیاد که اظهار
به شادی نکنی، افسرده و دلمرده
خطابت می‌کنند
زیاد که قبراق و سرزنده باشی، از دید دیگران،
بی‌خیالی و خودخواه، حالت که خوب نباشد و
برای سلامتی‌ات محتاط باشی، می‌گویند داری تمارض می‌کنی
زیاد که منظم و حساس باشی، می‌شوی وسواسی
و زیاد که درگیر نظم و ترتیب نباشی، می‌شوی شلخته و بی‌نظم
این معیار عموم آدم‌هاست که معمولا در قضاوت کردنشان میانه
را نگه نمی‌دارند و هر چقدر هم در رفتار و منشت احتیاط کنی،
آخر به چیزی متهمت می‌کنند
بام قضاوت، به شیروانی بلندی می‌ماند با شیب
بسیار تند که آدم‌هایی که از آن بالا می‌روند، ناگزیر،
یا از این سمت می‌افتند، یا از سمت دیگر و هیچ‌کس توان ایستادن در میانه‌ی این بام را ندارد
پس بیخیالِ حرف مردم شو
درگیر قضاوت‌ها نباش و هرجور راحتی زندگی کن
نرگس صرافیان طوفان
